Се извинувам ако песната со овој наслов - позната во изведбата на Андреа Бочели и Сара Брајтман во 1996 година - ви се врти во главата. Не сакав да ви ја всадам таму, но мислам дека тоа е, да речеме, фин начин да се поздравиме со Зоран Заев, кој „поднесе оставка“ непосредно по вториот круг на локалните избори, и од кого сега чекаме да видиме дали ќе си ја прифати својата оставка и ќе и каже збогум на премиерската функција (немам ништо против ако реши да остане лидер на неговата партија, иако најави дека ќе „поднесе оставка“ и на таа функција - само уште повеќе ќе си ја закопа партијата).